بزرگترین نقشه ها در بازی ها

زیاد شده بشینیمو راجع به بازی های به اصطلاح open world صحبت کنیم. منظورم بازیهاییه که نقشه بزرگی دارن و میتونین توش هرچقدر که دوست دارین بگردین و جاهای جدید کشف کنین. اما امروز صرفا قرار نیست این اتفاق بیوفته. امروز قراره وارد دنیاهای بزرگتری بشیم و وقتی میگم بزرگتر منظورم بازی هاییه که نقشه اونا حتی از کره زمین هم بزرگترن. آماده باشین که میخوام با اعداد و ارقام عجیب غریب روبروتون کنم. البته ریاضیم اونقدرم خوب نیست اما دیدم موضوع جالبیه گفتم بیام یکم در موردش صحبت کنیم. آماده باشین که میخوام 5 تا از این بازی ها رو به شما معرفی کنم.

5 – ماینکرفت

این بازی از اوناییه که اکثر گیمرها باهاش حال میکنن. نقشه ماینکرفت بزرگه و وقتی میگم بزرگ یعنی خیلی خیلی بزرگه. کافیه یه ساعت بشینی پاش تا ببینی چقدر این بازی بزرگه! از هر طرف بری تموم نمیشه. پر از درخت و چشمه و دشت و دریاست. انقدر بزرگه که هرچی بازی کنی بزرگتر هم میشه. البته تا یه جایی میتونه اینجوری باشه. باور مردم اینه که هر بلوک توی این بازی یک متر مربعه و تمام نقشه دنیای ماینکرفت چیزی حدود 600 میلیون متر مکعب میشه و این یعنی نقشه این بازی چیزی حدود هفت برابر کره زمینه! یعنی اگه این نقشه رو مسطح در نظر بگیریم میشه اندازه سیاره نپتون. موقع بازی هم همچین حسی رو به مخاطب میده البته بحث ماینکرفت صرفا نقشه بزرگ نیست بلکه تشویق بازیکنا به کشف انتهای این دنیای بزرگه. مثلا یک گیمر به اسم کرت جی مک سال 2018 اسم خودش رو داخل کتاب گینس به عنوان طولانی ترین سفر در ماینکرفت ثبت کرده. جالبه بدونین که این دوست عزیز 3280 کیلومتر رو داخل این بازی طی کرده. این آقا اومده تمام مسیر رو فیلم گرفته و از سال 2011 تا الان حدود نیم میلیون دلار پول درآورده. اینم گفتم که شاید براتون جالب باشه.

4 – No Man’s Sky

این بازی بیشتر از اینکه open-world به حساب بیاد میشه گفت open-universe چون تو این بازی بحثمون سفر کردن داخل یک دنیا نیست بلکه سفر کردن بین دنیاها و سیاره هاست. جالب اینجاست که هرچی بیشتر داخلش سفر کنین بزرگتر میشه و به معنای واقعی کلمه میشه گفت که انتها نداره. هر سیاره ای هم که میرین میبینین خودش به تنهایی بزرگه. یعنی هم بزرگه هم اینکه متفاوته، حالا چه از نظر شکل و رنگ، چه از نظر ساختار و پوشش گیاهی و گونه های جانوری. مثلا یک سیاره میریم میبینیم همه جا از فلز پوشیده شده، یک سیاره میریم میبینیم شبیه ماهه، یک سیاره میریم میبینیم همه جا آبه با جزیره های کوچیک. خلاصه که انقدر تنوع زیاده آدم واقعا حس میکنه بین همه این دنیا ها گم شده. حس تنهایی قشنگ داخل این بازی ملموسه چون هرجا میریم میبینیم کسی نیست یا هم قبلا بوده و یک اثری از خودش گذاشته و رفته. انقدر دنیای این بازی بزرگه که خیلی از گیمر ها ساعت ها و هفته ها داخلش میگردن تا یک دنیای مناسب برای زندگی پیدا کنن اما دائم تغییر مکان میدن تا دنیاهای دیگه هم کشف کنن. البته اینو هم در نظر بگیریم که همین جست و جو و سفر های بین ستاره ای و بین کهکشانی خودش یک تجربه باحاله و میشه گفت که بخشی از همین بازیه.

3 – Star Citizen

این بازی از اون دسته بازی هاییه که ساخته شده تا بزرگ باشه. یعنی قشنگ حس میشه که این بازی رو برای این که حس بزرگ بودن نقشه به گیمر ها بدن ساختن. جالبه بدونین سازنده های این بازی در طول ساختنش کلی درگیر فراهم کردن منابع مالی بودن اونم از کیک استارتر. سال 2012 موفق شدن 2 میلیون دلار پول جمع کنن و تا الان این رقم به نزدیک 300 میلیون دلار رسیده. البته اینم بگم که داخل بازی هم کلی پول برای سازنده های بازی جمع میشه چون آیتم های خریدنی مثل سفینه های فضایی بعضا به قیمت های خیلی بالا داخلش معامله میشه. عجیب هم نیست چون این بازی طرفدارای زیادی داره و خیلی ها دوست دارن سفر های کهکشانی رو با گرافیک بالا تجربه کنن. این بازی از اون دسته بازیهاییه که یا گیمر ها عاشقش میشن یا شاکی میشن که مثلا چرا قول فلان چیز رو دادین اما عملی نشد. تیم توسعه دهنده این بازی قول داده بود که یک کهکشان به اندازه 400 کوادریلیون متر مکعب درست کنه. سال 2017 هم عوامل این بازی گفتن که این آسمونی که شما میبینین مثل بازیای دیگه صرفا یک عکس رندر شده از آسمون نیست و میتونین مثل دنیای واقعی به هرکجا ازش که دوست دارین سفر کنین. یک بار یکی از این گیمر ها نشسته بود توی سفینه و 37000000 کیلومتر داخل فضا سفر کرده بود. حتی یک سری تغییرات هم داخل موتور بازی سازی این عنوان دادن که بتونه بارها و بارها بزرگتر از چیزی بشه که الان هست. خلاصه که گفتم این بازی رو هم به این لیست اضافه کنم چون واقعا بزرگ و بی انتهاست.

2 – Elite Dangerous

از همین اول بگم که این بازی خیلی بزرگه. وقتی میگم بزرگ منظورم اینه که واقعا بزرگه. انقدر بزرگه که اومدن کهکشان راه شیری رو با مقیاس یک به یک پیاده سازی کردن، اونم نه فقط به صورت حدودی بلکه با روش های کاملا علمی این کار انجام شده. داده های واقعی زیرساخت این بازی رو فراهم کردن. این یعنی 400 میلیارد سیستم ستاره ای و 42 منطقه کهکشانی. اونم به این صورت که حتی ماه های سیاره ها هم به صورت واقعی شبیه سازی شدن و مثل دنیای واقعی داخل فضا گردش میکنن. حتی وقتی در فضا در حال گردش هستین ممکنه با شهاب سنگ ها برخورد کنین یا اینکه با سیاه چاله های غول پیکر مواجه بشین. همین چند سال پیش یک گیمر به اسم رابرت دیپی سِیِر داشت داخل دنیای این بازی میگشت و بین کهکشانها سفر میکرد تا اینکه تو یک جای دور افتاده داخل فضا با یک سفینه عجیب و غریب که شکل ارگانیک داشت مواجه شد و یک دفعه برق سفینه ای که داخلش بود رفت و یک موزیک ترسناک پخش شد اون سفینه عجیب و غریب نزدیک شد و سفینه این دوستمون رو اسکن کرد و رفت و ناپدید شد. میشه گفت که اتفاق جالب و در عرن حال عجیبی بوده. خوبه که این پروسه رو ضبط کرده بود و ما تونستیم ببینیمش. البته این تنها داستان جالب این بازی نیست. مثلا یک بار یکی ازین گیمر ها اومده تا جایی که میتونه سفر کنه و دور بشه، یعنی 141 سال نوری مسیر رو رفته اما وسط راه داخل یک سیاره سوختش تموم شده و نتونسته برگرده. سه ماه معلق بوده تو فضا تا اینکه یک گروه که اسمشون رو گذاشته بودن موش های بنزین رسان، کمکش کردن تا برگرده. این گروه 600 ساعت تلاش کرد تا بتونه این عملیات رو با موفقیت انجام بده.

1 – EVE online

این بازی نه تنها بزرگ بودنش جالبه بلکه شیوه تعامل گیمرها داخل این بازی از اونم جالبتره. خیلی از شماها شاید اسمش رو نشنیده باشین اما یادمه یک مدت طولانی توی یوتیوب تبلیغاتش ترکونده بود و همش دلم میخواست بازی کنم. برای کسایی که نمیدونن این چه بازییه باید بگم که این یک بازی مولتیپلیر فضاییه که میتونین با دوستاتون بازی کنین و داخل سیارات کلونی تشکیل بدین و جنگ های گسترده بین سیاره ای برین و خلاصه دنیاییه برای خودش. مخصوصا وقتی بحثای اقتصادی مطرح میشه چون تعامل مالی یک بخش مهم از این بازیه. این بازی انقدر مستقله که سیستم اقتصادی و حتی سیاسی خودش رو داره. یعنی این بازی هم ارز مخصوص خودش رو داره و هم میشه از ارز های واقعی داخل بازی استفاده کرد و معمولا پول های واقعی زیادی داخل این بازی جابجا میشه. این یعنی اگه یک جنگ داخل راه بیوفته مجموع هزینش به پول واقعی صد ها هزار دلار میشه. نقشه این بازی بدون شک از زمین بزرگتره ولی صرفا بزرگ بودنش مطرح نیست چون ساختاری که توی طراحی بازی استفاده کردن واقعا متفاوت و باحاله. بیشتر از 8000 سیستم فضایی داخل این بازی هست که میتونین داخل هر کدوم ماه ها گشت و گذار کنین. مساحت کل بازی چیزی حدود 249 سیکستیلیون کیلومتر مربعه که این رقم واقعا قابل هضم نیست.

من که نمیدونم با این سرعت کجا داریم میریم ولی میدونم که به زودی با واقعیت مجازی میتونیم چیزهایی رو تجربه کنیم که حتی خوابش رو هم نمیتونیم ببینیم چون هیچ تصوری نداریم که چه دنیاهایی میتونه داخل فضای مجازی ساخته بشه. فکر کنم در نهایت میشه مثل فیلم آواتار که میریم داخل یک دستگاه میخوابیم و میریم توی یک دنیای دیگه. البته باید بگم بی نهایت دنیا. هر دنیایی که تمام خصوصیاتش منحصر به فرده.