تولید داروهای جدید از رابطه‌ی همزیستی سمندر و جلبک

سمندرهای خالدار در بین مهره‌داران منحصر به فرد هستند، زیرا تنها موجوداتی هستند که در درون جنین‌هایشان جلبک زندگی می‌کند. امروزه دانشمندان امیدوارند که درک بهتر این رابطه همزیستی بتواند به تولید داروهای جدید برای انسان منجر شود.

مدتی است این موضوع شناخته شده است که وقتی  سمندر خالدار (Amblystoma maculatum) در محیط‌های آبی تخم‌گذاری می‌کند، جلبک سبز و بی‌ضرری به نام جلبک کلامیدوموناد یا جلبک سمندر به این تخم‌ها نفوذ می‌کند. رنگ سبز این جلبک‌ها را می‌توان در خوشه‌های تخم آن ها مشاهده کرد.

این یک سناریوی برد- برد است، زیرا سلول‌ جلبک‌ها از پسماندهای غنی نیتروژن که توسط جنین تولید شده تغذیه می‌کنند، و  جنین‌ها هم از حذف زباله و اکسیژن تولید شده توسط جلبک‌ها سود می‌برند. اما اخیراً کشف شده که سلول‌های جلبکی در واقع راه خود را به سلول‌های بافتی در سراسر بدن جنین باز می‌کنند. این کشف منجر به تحقیقی جدید توسط دانشمند تحقیقاتی ارشد جان برنز از آزمایشگاه علوم اقیانوسی Bigelow  در Maine شد.

موضوعی که باعث شگفتی محققان شده است، این واقعیت است که سلول‌های جلبک با فعال کردن ژن‌هایی که پاسخ ایمنی درون جنین‌ها را سرکوب می‌کنند، از پس زده شدنشان توسط  سلول‌های جنین اجتناب می‌کنند. امید به این است که با درک بهتر مکانیسمی که سلول‌های جلبک این‌ کار را انجام می‌دهند، بتوان داروهایی برای درمان ایمن بیماری‌های خودایمنی در انسان کشف کرد.

علاوه بر این، دانشمندان در حال بررسی این احتمال هستند که وجود جلبک در جنین‌ها ممکن است در توانایی مادام العمر سمندرها برای رشد مجدد اندام‌ها و دم‌ها نقش داشته باشد. اگر معلوم شود که این موضوع  واقعیت دارد، داروهای مشتق شده از جلبک ممکن است روزی در درمان ترمیم بافت انسانی استفاده شوند.

برنز می‌گوید: «وقتی در دنیای طبیعی به دنبال مواد درمانی می‌گردیم، معمولاً به دنبال هم آوری هستیم، به دنبال چیزی که رشد باکتری‌ها را متوقف کند و بتوانیم از آن در بدن خود استفاده کنیم. مطالعه این موجودات در یک رابطه همزیستی کاملاً موضوعی جدید است و به همین دلیل فکر می‌کنیم مکان جالبی برای جستجوی انواع جدید داروها است.»

این پروژه تحقیقاتی سه ساله همچنین شامل دانشمندانی از دانشگاه کارولینای شمالی ویلمینگتون و کالج گتیزبورگ پنسیلوانیا است.