توضیحات بیشتر در مورد میکس و مسترینگ
وقتی عبارت میکس و مسترینگ را می شنوید شاید ایده ای نداشته باشید که چه اتفاقی قرار است برای موزیک در این مرحله بیافتد. من سینا هستم و قرار است در مورد این اتفاقات کمی با شما صحبت کنم. در مطالب قبلی کمی در مورد کلیات میکس و مسترینگ توضیح دادم که اگر اینجا را کلیک کنید می توانید به مطلب ذکر شده دسترسی پیدا کنید. اکنون می خواهم کارهایی که خودم در این زمینه انجام می دهم را با شما به اشتراک بگذارم.
قدم اول در میکس، گوش دادن دقیق به صدا می باشد. تسلط شما بر توانایی تشخیص فرکانسها می تواند کمک بزرگی برای شما باشد. قدم بعدی، استفاده از اکولایزر می باشد. شما بسته به اکولایزری که استفاده می کنید، قابلیت های متفاوتی دریافت می کنید. هدف از اکولایز کردن، حذف فرکانسهای ناخواسته و همچنین شدت بخشیدن به فرکانسهایی است که میخواهیم روی آنها تمرکز کنیم. خودم شخصا از محصولات Fab Filter Pro Q3 استفاده می کنم زیرا ابزار دقیقی برای این کار دارد.
قدم بعدی فشرده سازی صدا می باشد. در حقیقت وقتی شما صدا را فشرده می کنید، بسته به عوامل دخیل در Compressor، قادر خواهید بود تا صداهای خیلی بلند را کم کرده و در عین حال صدا های کم را افزایش دهید. توجه داشته باشید که در حین فشرده سازی صدا می بایست با دقت بیشتری به صدا گوش دهید زیرا ممکن است موجب خرابکاری در فرکانسها شوید.
در مرحله بعدی بسته به نوع صدایی که دارید ممکن است از ابزارهای مختلفی بخواهید استفاده کنید. اگر صدای شما دارای شفافیت کافی است که هیچ، اگر می خواهید کمی به شفافیت صدا اضافه کنید از Saturator استفاده کنید. این ابزار کارامد با اضافه کردن مقدار کمی distortion موجب شفاف تر شدن صدای شما می شود. حواستان باشد که بر روی سازهای ارگانیک مانند ویولن از این افکت استفاده نکنید. البته لازم به ذکر است که تنظیم کننده های اکسپریمنتال (تنظیم کننده هایی که همه چیز را امتحان می کنند) ممکن است از این افکت بر روی هر صدایی استفاده کنند.
یکی از کار های رایجی که در افکت گذاری انجام می شود، استفاده از ایمیجر می باشد. صداهایی مانند گیتار الکتریک به صورت Mono ضبط می شوند پس قاعدتا برای استریو کردن، یک ایمیجر قدرتمند مانند izotope Ozone Imager خیلی به کار شما خواهد آمد. وقتی شما سیگنال مونو را به استریو تبدیل می کنید، ایمیجر زمان پخش سیگنال بین گوش چپ و راست را با تاخیری میلی ثانیه ای (که توسط شما قابل تغییر است) در نظر می گیرد. البته این پلاگینی که به شما معرفی کردم همانطور که در تصویر می بینید ابزارهای بیشتری برای کنترل افکت دارد.
بخش نهایی میکس، همیشه لیمیتر می باشد که به زبان ساده، اجازه نمی دهد صدای شما از حد مشخصی بیشتر شود. معمولا در لاین های میکس اگر لیمیتر را مثلا بر روی -6db تنظیم کنیم، فضای بیشتری برای محیط مسترینگ در اختیار خواهیم داشت.
و اما سخن پایانی!
میکس و مسترینگ دو بخش دارد. بخش علمی و بخش عملی. توانایی و دانش ما در کنار هم می تواند موجب تبدیل شدن ما به تولیدکنندگان آثار صوتی شود. سلیقه فردی شما نقش مهمی در انتخاب زنجیره میکس یا به اصطلاح Mix Bus کند. پس ممکن است المان های استفاده شده، بسته به هر شخص متفاوت باشد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.