آموزش سینتیسایزر قسمت پنجم – LFO

اگر یادتان باشد در قسمت سوم این سری از آموزش های مرتبط با سینتیسایزر در مورد Envelope با هم صحبت کردیم. برای یاداوری باید بگویم که Envelope نموداری برای تغییر حالت یک متغیر (مانند ولوم صدا) در واحد زمان بود اما اتفاقی که در آنجا می افتاد این بود که شما با هر بار فشردن کلیدی برای ایجاد نت شاهد تاثیر Envelope بر روی صدا فقط برای یک بار بودید اما در اینجا وقتی حرف از LFO زده می شود باید بدانیم که تاثیر بر روی صدا به صورت دائمی خواهد بود.

LFO یا همان Low Frequency Oscillator در حقیقت بخشی از سینتیسایزر می باشد که می تواند کلید های متغیر مانند Volume، Cutoff،  Resonance و یا هر کلید دیگری را به صورت دائم به حرکت درآورد. شاید از خود بپرسید که خب فایده این کار چیست؟ باید بگویم که با استفاده از LFO می توانید به صداهای خود تحرک و جزئیات بیشتری اضافه کنید. البته تمام اینها بستگی به سلیقه و خلاقیت شما در این زمینه دارد.

LFO زمانی که در سینتیسایزر فعال می شود شروع به نوسان در موج های پایین می کند. برای درک بهتر، یک موج سینوسی را تصور کنید که به آرامی در حال حرکت است. این موج می تواند به صورت منظم کنترل یک متغیر را بر عهده بگیرد. برای مثال اگر LFO را به Gain که وظیفه آن کم و زیاد کردن صداست وصل کنیم خواهیم دید (البته شنید) که صدا با همان نواخت سینوسی کم و زیاد می شود. البته انواع مختلفی موج وجود دارند که می توانند توسط LFO تولید شوند. امواج سینوسی، مثلثی، دندان اره ای، مربعی و….

برای مثال اگر از LFO بخواهیم امواج دندان اره ای تولید کند و آن را به Gain وصل کنیم خواهیم دید که ولوم صدا خاصیت دندان اره ای میگیرد یعنی زیاد شده به اوج خود می رسد و ناگهان قطع می شود و دوباره همین مسیر را تا بی نهایت طی می کند. استفاده از LFO می تواند تا حد زیادی صدای شما را خاص و منحصر به فرد کند اما این امر نیازمند تجربه، آزمون و خطا و خلاقیت می باشد. امیدوارم با استفاده از این نکات توانسته باشم شما را یک قدم به مسیرتان در تبدیل شدن به یک تولید کننده آثار صوتی نزدیک کنم.