توضیحات
سازنده این پردازنده شرکت اینتل یک شرکت چند ملیتی فناوری محور آمریکایی است که توسط گوردون مور و رابرت نویس در سال 1968 در سانتا کلارا ایالت کالیفرنیا تأسیس شده است. اینتل بدون شک بزرگترین و پردرآمد ترین شرکت سازنده چیپ های الکترونیکی است که بسیاری آن را با طرح و توسعه اولین میکرو پردازنده های سری 32 بیتی می شناسند. در طی دهه 90 میلادی اینتل سرمایه گذاری عظیمی روی طراحی ریز پردازنده های جدید کرد که باعث رشد بی سابقه ای در این صنعت شد.
این سری از پردازنده ها بر پایه معماری Broadwell بنا شده اند که از تکنولوژی فرآیند تولید 14 نانومتری بهره می برند. این معماری نسخه کوچک شده میکرومعماری مادر Haswell بوده و در جریان اصل تیک تاک اینتل، به عنوان تیک عرضه شده است که بسیاری از صاحب نظران حوزه تکنولوژی آن را گام بزرگی در ساخت نیمه هادی ها در جهان می دانند. البته نکته قابل توجه در این معماری عدم انتشار برخی از سری های محبوب بر پایه آن می باشد که باعث شده تا این نسل نتواند به صورت کامل جایگزین Haswell شود؛ چرا که بسیاری از پردازنده های رده پایین بر پایه این معماری بازسازی نشده اند. تکنولوژی Intel Quick Sync Video در این نسل از رمز نگاری و رمزگشایی سخت افزاری VP8 پشتیبانی می کند و پشتیبانی از VP9 و HEVC 10-bit decoding از طریق پردازشگر گرافیکی موجود بر روی چیپست انجام می گیرد. همچنین دو حلقه رمزگشایی جریان بیت مستقل برای پردازش دستورهای ویدئویی بر روی واحد های گرافیکی GT3 در این نسل وجود دارد؛ بدین ترتیب یک حلقه BSD کار رمزگشایی و دیگری کار رمزنگاری را انجام می دهد. واحد گرافیکی آنبورد Broadwell نیز با این نسل از Direct3D 11.2 جدید ویندوز ، OpenGL 4.4 و OpenCL 2.0 پشتیبانی می کند. البته اینتل وعده داده که این نسل نهایتاً از Direct3D-12 نیز به صورت کامل پشتیبانی خواهد کرد. یکی دیگر از مهمترین ویژگی های این نسل نیز معرفی فناوری Intel Turbo Boost Max Technology 3.0 می باشد که به پردازنده کمک می کند تا به صورت هوشمند و دینامیک، فرکانس کاری خود را مطابق با نیاز کاربران تغییر دهد.
خانواده Intel Core i7 نیز یکی از سری های بسیار قدرتمند در میان پردازنده هایی است که شرکت اینتل عرضه کرده است. اعضای این خانواده به مرور زمان بر پایه معماری های Nehalem، Westmere، Sandy Bridge، Ivy Bridge، Haswell، Broadwell، Skylake و Kaby Lake متولد شده و همواره یکی از بهترین انتخاب های کاربران حرفه ای بوده اند. اینتل با ساخت و انتشار این خانواده به صورت اختصاصی کاربران حرفه ای و کسب و کارهای تخصصی را هدف گرفته و نسخه هایی متناسب با رایانه های شخصی و لپ تاپ ها برای این دسته از کاربران به بازار عرضه کرده است. اینتل اولین بار در سال 2008 نام Core i7 را برای پردازنده ای با معماری Nehalem انتخاب کرد و متعاقباً در سال 2009 پردازنده ای با معماری Lynnfield ساخت که چهار هسته ای بود؛ نکته مثبت دیگری که در ارتباط با Core i7 وجود دارد همخوانی با حافظه های بسیار با کیفیت ECC در سیستم عامل های سرور است به صورتی که اگر این خانواده از پردازنده ها به همراه مادربردهایی با پلتفرم تراشه سرور Intel 3400/3420/3450 استفاده شوند، این پردازنده ها قابلیت پشتیبانی از حافظه های UDIMM ECC را خواهند یافت. برخی از مادربردهای دیگر کمپانی ها نیز مانند Asus P8B WS امکان استفاده از حافظه های ECC را با تراشه های Core i7 ممکن کرده اند؛ نهایتاً این پردازنده ها دارای ویژگی ها و قابلیت های گسترده ای نظیر Hyper Threading، Turbo Boost ، مجازی سازی اینتل، کنترل دما، TSX-NI اینتل، امنیت هویت و SpeedStep می باشند.