توضیحات
.
سازنده این پردازنده شرکت اینتل یک شرکت چند ملیتی فناوری محور آمریکایی است که توسط گوردون مور و رابرت نویس در سال 1968 در سانتا کلارا ایالت کالیفرنیا تأسیس شده است. اینتل بدون شک بزرگترین و پردرآمد ترین شرکت سازنده چیپ های الکترونیکی است که بسیاری آن را با طرح و توسعه اولین میکرو پردازنده های سری 32 بیتی می شناسند. در طی دهه 90 میلادی اینتل سرمایه گذاری عظیمی روی طراحی ریز پردازنده های جدید کرد که باعث رشد بی سابقه ای در این صنعت شد.
این پردازنده بر اساس معماری Nehalem و با نام رمز Arrandale از پردازنده های شرکت اینتل می باشد که برای اولین بار در سال 2008 بر پایه تکنولوژی 45 نانومتری عرضه شده است. تمامی ریز پردازنده های ساخته شده بر اساس Nehalem از معماری 45 نانومتری استفاده کرده و نسبت به نسل های پیشین سرعت کلاک بالاتر و مصرف برق پایین تری دارند. اولین نسل از پردازنده های Core i5 و Core i7 نیز بر اساس این میکرومعماری ساخته شده اند. در این نسل ویژگی Hyper Threading بار دیگر معرفی شده و میزان حافظه کش L2 کاهش یافته است. البته حافظه کش L3 در این نسل افزایش یافته و بین تمامی هسته ها تقسیم می شود. پردازنده های سری Arrandale به صورت کلی به دو بخش تقسیم می شوند، بخش اول یک پردازنده 32 نانومتری با رابط های I/O و بخش دوم یک چیپ گرافیکی 45 نانومتری Ironlake به همراه کنترلرهای مربوط به حافظه است. این تفاوت فیزیکی پردازنده و کنترلرهای حافظه متأسفانه تأخیر در حافظه را افزایش داده است که اینتل در نسل های بعد آن را برطرف کرد. این پردازنده ها با توجه به قیمت مناسبتری که به نسبت نسل های جدید دارند و قدرت پردازشی قابل قبولی که از آنها انتظار می رود ، یکی از بهترین انتخاب ها برای افرادی هستند که به دنبال یک چیپ قدرتمند با قیمت مناسب می گردند.
خانواده Intel Core i7 نیز یکی از سری های بسیار قدرتمند در میان پردازنده هایی است که شرکت اینتل عرضه کرده است. اعضای این خانواده به مرور زمان بر پایه معماری های Nehalem، Westmere، Sandy Bridge، Ivy Bridge، Haswell، Broadwell، Skylake و Kaby Lake متولد شده و همواره یکی از بهترین انتخاب های کاربران حرفه ای بوده اند. اینتل با ساخت و انتشار این خانواده به صورت اختصاصی کاربران حرفه ای و کسب و کارهای تخصصی را هدف گرفته و نسخه هایی متناسب با رایانه های شخصی و لپ تاپ ها برای این دسته از کاربران به بازار عرضه کرده است. اینتل اولین بار در سال 2008 نام Core i7 را برای پردازنده ای با معماری Nehalem انتخاب کرد و متعاقباً در سال 2009 پردازنده ای با معماری Lynnfield ساخت که چهار هسته ای بود؛ نکته مثبت دیگری که در ارتباط با Core i7 وجود دارد همخوانی با حافظه های بسیار با کیفیت ECC در سیستم عامل های سرور است به صورتی که اگر این خانواده از پردازنده ها به همراه مادربردهایی با پلتفرم تراشه سرور Intel 3400/3420/3450 استفاده شوند، این پردازنده ها قابلیت پشتیبانی از حافظه های UDIMM ECC را خواهند یافت. برخی از مادربردهای دیگر کمپانی ها نیز مانند Asus P8B WS امکان استفاده از حافظه های ECC را با تراشه های Core i7 ممکن کرده اند؛ نهایتاً این پردازنده ها دارای ویژگی ها و قابلیت های گسترده ای نظیر Hyper Threading، Turbo Boost ، مجازی سازی اینتل، کنترل دما، TSX-NI اینتل، امنیت هویت و SpeedStep می باشند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.