توضیحات
شرکت ATI Technologies یک شرکت تکنولوژی محور واقع در مارکام، انتاریو کانادا است که بیشتر به سبب توسعه چیپست های گرافیکی در جهان شناخته می شود. شرکت ATI همواره قطب تولید پردازنده‌های گرافیکی و پدیدآورنده تکنولوژی‌های بسیاری مانند استفاده از دو پردازنده گرافیکی بر روی یک برد بوده است. این شرکت علاوه بر تولید پردازنده‌های گرافیکی که بیشتر برای پردازش تصویر خروجی و انجام بازی‌ها کاربرد دارند به تولید قدرتمند پردازنده‌های مبتنی بر پردازش موازی نیز ادامه داده است. پس از قدرتمندتر شدن روزبه‌روز انویدیا و همزمان با ارائه کارت‌های پر از ایراد سری Radeon2xxx این شرکت در آستانه‌ی ورشکستگی قرار گرفت، ولی با فروش سهام خود به شرکت AMD و اتحاد این دو شرکت در سال ۲۰۰۶ ، ATI حامی مالی قدرتمندی پیدا کرد. در سال ۲۰۱۰ و همزمان با ورود کارت‌های گرافیک رادئون سری 6xxx، مالک کنونی ATI، یعنی شرکت AMD اعلام کرد که دیگر از نام تجاری ATI در محصولات خود استفاده نخواهد کرد و تمامی محصولات گرافیکی AMD/ATI با نام AMD Radeon وارد بازار خواهند شد. AMD دلیل این امر را جلوگیری از سردرگمی خریداران، در زمان انتخاب محصولات AMD بیان کرد. پیش از این نیز AMD نام ATI را از کارت‌های گرافیکی سری FirePro حذف کرده بود؛ با اعمال این تغییرات نام ATI بعد از ۲۵ سال فعالیت در سطح اول جهان در زمینه پردازش گرافیکی برای همیشه به خاطرات دنیای تکنولوژی پیوست.
این پردازنده در دوره ای ساخته شده است که معرفی میکرومعماری ساخت توسط شرکت های تولید کننده چیپ های گرافیکی امری متداول نبود. این دوره از سوی علاقمندان به دنیای رایانه ها، Fixed Pipeline خوانده می شود. این عبارت معمولاً به مجموعه ای از حالت های پردازش قابل تنظیم موجود در نسخه های قدیمی OpenGL گفته می شود که هم اکنون با شیدرها جایگزین شده است. البته OpenGL pipeline هنوز هم در وضعیت غیر قابل برنامه ریزی قرار دارد ولی این موضوع به هیچ وجه به عبارت fixed function ربطی ندارد. هدف از OpenGL نشان دادن ویژگی های سخت افزار گرافیکی اساسی به توسعه دهندگان نرم افزار است. در دوره ای که سخت افزار کارت های گرافیکی قابل برنامه ریزی نبود چنین سخت افزاری خطوط مختلف رندر را به جای برنامه های ارائه شده توسط کاربر، براساس پیکربندی کاربر ارائه می داد. Rendering Pipeline عمومی OpenGL به نسبت چیزی که در حال حاضر در سخت افزارهای جدید شاهد آن هستیم تقریباً همان است، هرچند که در جایگاه مراحل قابل برنامه ریزی بر پایه عملیات های ریاضی بنا شده بودند. کاربران باید در این سیستم ماتریس های خاص و دیگر پارامترهای قابل برنامه ریزی را مهیا می کردند تا از این طریق بتوانند سیستم را مجبور به انجام برخی از امور خاص مورد نیاز خود بکنند. اما این از انعطاف پذیری و قابل تنظیم بودن سیستم به شکل قابل توجهی می کاست. برای مثال به جای شیدرهای قطعات ، مجموعه ای از تنظیمات بسیار پیچیده قرار داشت که Texture Environment خوانده می شدند. هر تکسچر محدود به زمینه رندرینگ بود و همچنین به صورت مستقیم با Texture Environment در ارتباط بود. این محیط بود که تعریف می کرد که کدام مختصات تکسچر برای برای دسترسی به آن تکسچر مورد استفاده قرار بگیرد و همین موضوع در مورد رنگ نیز صادق بود و عملاً این وضعیت زمینه بود که در ارتباط با واحد های تکسچر قرار میگرفت. نهایتاً دوره این پردازنده ها سالهاست که گذشته است ولی مقایسه و بررسی این مدل ها با نسخه های جدید و مشاهده تغییرات خالی از لطف نیست.
سری Wonder نیز از این میکرومعماری، دسته ای از پردازنده های گرافیکی شرکت ATI می باشند که اولین بار در سال 1986 به بازار عرضه شده اند. این سری در واقع یکی از اولین سری محصولات گرافیکی تولید شده توسط ATI برای رایانه های IBM محسوب می شود. کارت های گرافیکی این سری در زمان عرضه ارزش خرید بسیار بالایی داشتند، چرا که هر یک از آن ها از چندین استاندارد مختلف گرافیکی و همچنین چندین نوع مانیتور پشتیبانی می کردند. ATI پا را از این نیز فراتر گذاشته و با اضافه کردن یک پورت ماوس روی کارت گرافیکی خود ارزش خرید سری Wonder را از این نیز بیشتر کرده بود. لازم به ذکر است که در آن زمان برای اتصال ماوس به سیستم لازم بود که یک آداپتور ماوس مایکروسافت به صورت جداگانه تهیه کنید. در سال 1990 سری Wonder با سری ATI Mach ترکیب شدند. کارت های ATI Graphics Ultra و ATI Graphics Vantage دارای ASIC های Wonder مستقل خود بودند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.